Hij is weer achter de rug, heb afgelopen donderdag (04-11-'10) mijn examen gehad en ben gelukkig weer geslaagd en mag dus weer een jaartje Multi engine en IFR vliegen.
Maandag 1 november vertrok ik samen met Roderik (mijn partner deze dagen) om 19:00 uur van Schiphol met TAP richting Lissabon, uiteraard heb ik gevraagd of ik de vlucht vanuit de cockpit mocht bekijken, helaas was dit niet mogelijk en ben ik maar naar mijn zitplaats op rij 13 gelopen.
Met een kleine vertraging van 20 minuten werden we achteruit geduwd en werden de motoren gestart om de lange taxirit naar de Polderbaan te beginnen helaas was de Zwanenburgbaan ook in gebruik en mochten we die dus niet kruisen en zat er niets anders op dan via de toeristische route te taxiën.
Eenmaal airborne verdwenen we al snel in de wolken en omdat het al donker was was er vrij weinig te zien buiten, ik ben dus maar een beetje gaan leren voor de check.
Na een vlucht van 2.5 uur raakten onze wielen het asfalt van baan 03/21 op Lissabon alwaar we na een korte taxirit op de parkeerplaats stonden, helaas heeft Lissabon niet zoveel "bruggen" beschikbaar en verlieten we via een trap het vliegtuig en werden we met een bus naar de terminal gebracht.
Nadat we onze bagage hadden liepen we de aankomsthal in en gingen we op zoek naar de Vodafone winkel, hier hadden we namelijk afgesproken met de persoon van het autoverhuurbedrijf om onze auto op te halen.
Eenmaal in de auto zetten we zo snel mogelijk koers richting Evora en een klein uurtje later kwamen we om 23:15 lokale tijd aan bij het hotel. Hier hebben we snel ingecheckt en na een biertje was het wel weer mooi geweest voor deze dag.
Op dinsdag stonden we beide op het rooster om de simulator in te gaan, de eerste sessie was ik co-piloot en kon gelukkig nog even afkijken hoe het ook alweer allemaal moest.
De tweede sessie was het mijn beurt om te vliegen en ik moet zeggen dat ik het erg lekker vond gaan ook al had ik al een jaar geen Seneca meer gevlogen.
Na de simsessies gingen we weer terug naar het hotel en nadat we beide omgekleed waren hebben we een lekker biertje gehaald in de hotelbar.
's Avonds zijn we naar een restaurantje gegaan waar we tijdens de opleiding ook al een paar keer geweest zijn, hier kan je een heerlijk stuk vlees bestellen en dit krijg je op een gloeiend hete steen opgediend waarna het de bedoeling is dat je het zelf gaat grillen :).
Op de woensdag was ik vrij en hier valt dus weinig over te melden, maar de volgende dag op donderdag stond ik wel op het rooster voor mijn examen.
Om 09:15 lokale tijd zou ik moeten vliegen helaas toen ik met mijn examinator stond te praten in de Operations room zei hij dat er een technisch probleem met het vliegtuig was en dat monteurs ermee bezig waren.
Gelukkig had ik samen met twee andere profcheck kandidaten het vliegtuig de hele dag de hele dag voor onszelf en konden we de boel dus een beetje achteruit schuiven en uiteindelijk ging ik 45 minuten later "off blocks".
We vlogen richting Faro in het zuiden waar we een approach zouden vliegen, helaas was daar juist de baan in gebruik waar geen Instrument Landing System (ILS) op zit en vanwege de drukte was het niet mogelijk om deze voor de andere baan te vliegen met een zogenaamde "circle to land" voor de baan in gebruik.
Ik moest dus maar genoegen nemen met een VOR approach en daarna moesten we weer terug naar Evora.
In Evora vanwege tijdsnood een "Straight in" NDB approach en nog een klein circuitje waarna mijn examen er weer op zat, toen al het papierwerk ingevuld was en mijn logboek weer afgetekend was ging ik weer naar het hotel. Daar natuurlijk een lekker biertje gepakt en al een beetje ingepakt voor de terugreis de volgende dag.
Op vrijdag de 5e zou ik dus weer terugvliegen naar Nederland, rond 10:15 vertrokken we bij het hotel richting Lissabon waar we om 11:30 aankwamen. Nadat we de auto weer ingeleverd hadden liepen we naar de incheckbalies van TAP, ik kreeg een stoel helemaal achterin het vliegtuig, maar tijdens het boarden natuurlijk weer dezelfde vraag als op de heenreis en dit keer had ik wel geluk.
Ik mocht dus op de jumpseat zitten bij het opstijgen, in de eerste instantie zei de captain dat de landing helaas niet mogelijk was doordat TAP regelementen schreven dat er op sommige vliegvelden niemand op de jumpseat mag zitten bij de landing, maar tijdens de cruise heeft hij het toch even opgezocht in de boeken en toen bleek dat Amsterdam niet tot het lijstje van die velden behoorde en ik mocht dus lekker blijven zitten.
Na een uurtje of twee begonnen we de daling richting Amsterdam waar we na een daling van 20 minuten de ILS opdraaiden.
Hier haalde de captain de autopilot er vanaf en vloog hij de rest van de approach handmatig in toch vrij slecht weer.
Hij moest zich ook even uitsloven, want na het "disconnecten" van de autopilot haalde hij ook een aantal hulpmiddelen weg die het vliegen makkelijker maken, maar hij deed het prima en maakte een prachtige landing op de Polderbaan.
Nu mag ik dus weer een jaartje vliegen en ik hoop dat ik mijn brevet niet nog een keer op deze manier moet verlengen, maar dat dat volgend jaar automatisch gaat bij het verlengen van mijn Type Rating bij een luchtvaartmaatschappij en dat ik dus een baan hem :).